باتو میخندم اما نه از دل

تو شبی شب ولی بی ستاره

تو دروغی دروغی   دوباره 

چشم   تو بی فروغ و دلت سرد

جسم   زیبا وز جان بد قواره

ابر اندیشه ات پاره ،پاره

            *****

با تو میحندم اما نه ازد ل 

از تو رنجیدم ای   تک گل   زرد

بسته دیگر به میلت عزیزم

زو دتر از سیاهی تو بر گرد

تا   نراندم تراو نشد   طرد

*******

با تو دیگر نه   صلح و صفایی

سینه من کویری    ز نفرت

کاشتی در دلم چمند سا لی 

خار و زخم و دروغ و مرارت 

نیست در ایندلم شاخه ای از

گل خوشبوی و رنگ محبت

*******

ما چو سگهای وحشی و   زشتیم

کلبه زندان و کودک گروگان

من به تو احتیاجم فقط عشق 

تو به من احتیاجت فقط نان

این نشد زندگی رنج و حرمان

*********

گلی اما گلی ز مردابی 

کشتی ای در گلی   نه در ابی

مجلسی مجلس عزای منی

 گر چه   سر   در کنار میخوابی 

بهر گوران شکوه مهتابی 

ای مردم مردم 

 وام دارم به چمن

ه کسی وام مرا خواه د داد

همه کس میداند سرو   سپیدار چمن

   سالها هست به انها مقروضم 

******

ای مردم چه کسی میداند

وام سنگبین مرا به 

من به هر دشتی ، صحرایی

کوهی و اهویی مقروضم

در نظر بازی خود

به پر شاپرکی ، چلچله ای 

چشمی و گیسویی   مقروضم

 من به نر گس به بنفشه ،   گل سرخ

کن به هر یاسمنی نسترنی مقروضم 

 من به هر رعنایی 

   به نسیمی ،سخنی ، اوایی 

من به شما مقروضم

ای قدمهلتان مردانه

 ای محبتها تان افسانه 

چشمتان یک دنیا معنی 

من به شما مقروضم 

******

چه قدر سخت است این مدیونی 

زیر   باری   سنگین کمرم میشکند 

 بازوانم بی جان

   اشک راه بصرم میشکند

*****

من مقروضم   به یکی پرتو نور

من به هر سنگ    صبور

 من به خورشید و ستاره

 من به قمری و قناری به همه مقروضم 

 چه کسی   وام مرا خواهد داد

بسم الله الر حمان الرحیم

    سلام عزیزم من از تو خیلی   دور بودم    وقتی برام   نوشتی کرونا گرفته ای خیالی   ناراحت شدم خیلی بیشتر از ان که بتوانی تصور کنی چون با این فاصله و گرفتاری من عملا هیچ کاری ننمیتوانستم برایت انجام دهم و اصلا امکان رفت و امد نبود تو این وضعیت کرونایی که جهان در اتش این ویر.س خطرناک میسوخت و  در این وحشتی که همه جهاان را فرا گرفته بود.

 من در دیار غربت   و تنهایی بزحمت میتوانستم خود را داره کنم   و با مسایل عدیده ای روبرو بودم .

اما خدا شاهده هرگز از تو و بچه ها غافل نبودم .

به هر حال تو ار   رنج و درد خود مینوشتی و من غصه میخوردنم و هیچ کاری از  من بر رنمی امد. تا انکه   روز هفتم تو دیگر از تحمل درد خسته   شدی و قبول کردی کگه در بیمارستان   بستری   شوی . روز هفتم از درد های   وحشتناک   و بیخوبی و سردرد   و دلدرد و   دل به هم خوردگی و بی اشتهایی خود گفته بودی. 

 من کنترل خوذد را ا ز دست داده بودم مدام   در راه رفتن و در حالت استراحت خود بخود اشکم جاری میشد. تمام دعاهایی که بلد بودم خوانده بودم و نماز ها و حتی کتابهای   جدید دعا   را جستجو میکردم تا برایت دعایی موثر و سریع الاثر بخوانم  

   اضطرب عجیبی   داشتم بدنم قرمز و   یک پارچه اتش   شده بودم .   خلاصه ان روز بدترین روز زندگی ام بود   و کاملا نا امید و عاصی شده بودم    و حالت دیوانه واری   داشتم 

 مدام کابوسهای   زشتی را میدیدم که مرا کفری میکرد    و   رهایی از ان برایم ممکن   نبود مثل اینکه   در بیفوله و غاری زندانی بودم و م   دست و و پای مرا با زنجیر بسته بودند. احساس میکردم نفس کشیدن برایم سخت و   دشوار است ارزوی مرگ میکردم و با خود میگفتم کاش اصلا به دنیا نیامده بودم.

 جهان را   پر از   ظلم و جور و بیعدالتی میدیدم و نیروهای منفی را غالب   و پیروزو نیرو های مثبت   را   مغلوب وضع عجیبی بود

 از بس عصبانی و نارااحت بودم زدم بیرون تا کمی در هوای ازاد حالم بهتر شود زندگی برایم بی مفهوم و بی ارزش   شده بود

یک باره تمام نقشه ها و هدفهای خد ا بر باد رفته و کشتی زندگی وخودم را غرقه می یافتم و جهان را پر از کشتی های غرق شده و شکسته .

 هر طوری بود   نماز خود را در مسجد خواندم و خود را به خانه    رساندم البته گمان نمیکردم این غصه ها از بین برود و امید زنده بودن ترا نداشتم    صحنه های محبت و عشق تو در نظرم می امد...

 وارد خانه شدم خانه تاریک ماشین را پارک کردم وارد هال شدم    میخواستم از فرط خستگی خودم را روی مبل رها سازم .

احساس گرسنگی هم داشتم   کنار تختم امدم دراز کشیدم و با بی حوصلگی موبایل را نگاه کردم   صدای   دلپذیر تو که اخرین بار کسل و بی نا و ناراحت بودی . شنیدم که کاملا خوب بود و در پیام صوتی گفته بودیی که بستری شده ای و امپولی بتو تزریق کرده اند که در اثر ان خوب شده ای و دیگر هیچ دردی حس نمیکنی و از ان مهمتر اینکه گفته بودی دکتر ها گفته اند تا 5 روز   دیگر مشکلات تو حل میشود و با بهبودی کامل مرخص میشوی.

و اینجا بود که کاملا امیدوار شدم و در یک لحظه افتاب امید تمام زندگیم را روشن و منور کرد تمام ابرها و تاریکی ها کنار رفته بودنا امیدی و   یاس من به شادی و خوشحالی و امید تبدیل شده  بودانگار   دنیا را به من داده بودنداز   دو باره تلدی دیگر رخ داده بود . حالا میتوانستم یک غذتی حسابی بخورم   و اقعا گرسنه بودم

شکر خدا که ت تانستی با کمک خدا یک بار دیگر زندگی خود را حفظ کنی و پیش من و بچه ها بر گردی

برای امدن نزد شما و بچه ها و دیدار مجدد ثانیه شماری میکنم    فعلا خدا نگهدار بهتر است شما هماستراخحت مطلق داشته باشی تا    بتوانی زودتر نزد بچه ها برگردی

پیامبر اعظم

هنوز در صفای تو غبطه میخورند

اب و نور ،   دریا و جنگل و اسمان

و تمامی پیامبران   و ملائک

دستان تو چه   بوئی میداد

که از عیسی عزیز تر بودی  

از شرافت و نجابت

تو با کدام خدا سخن گفتی

که موسی را پشت سر نهادی

و نه معجزه اش را

 و همه معجزاتش را  

معجزه تو در اسمان اتفاق می افتاد تو شق القمر کردی  

همه ماه ها به تعظیم تو پاره پاره  شدند

تا تو به معراج گام نهی

جایی که هیچ بشری بدان نمیرسد

تا قیام قیامت .

*****

خوبان هر صبح به تو سلام میکنند

سلام ای پیامبر راستی

یامبر نور

از معراج بگو تا همه مدعیان

 لب فروبندند

تو چه با خود داری از دارو

که عیسای شفا بخش به بشارت تو بر میخیزد

نام خدا و نام تو با هم است

 هر صبح و شام در ماذنه ها

نامت بلند باد

در تو بشریت شکفت

بشریت محتاج نام تست

وداع با تو میسر نیست

 که اغاز اذانی و پایان نماز

نام تو هماره میدرخشد

تو پر نور ترین ستاره اسمانی

که خورشید ها نردبان گامهای تو اند

برای معراج

شاعران همه صف کشیده اند زانو زده اند

تو معراج اندیشه انسانی 

و کوهی که هیچکس را به دامان ان راهی یست

طراوت و شکوه حقیقت

از تو میتراود

هیچ نور را  یارای برابری با تو نیست

نام تو هماره 

بر ستیغ معرفت میدرخشد

 بشریت تا ابد محتاج نگاه توست......

زعشق خدا سینه پاک سلمان 

 

 چنان پر که انکار ان هیچ نتوان

اذانگو بلال است و هرگز نبینی 

چنو در قرون و به اعصار و دوران

چو مالک نباشد دلیر و دلاور     

 

چو مالک ندیده است شخصی به میدان

 

چو قنبر چو فزه نباشد خدومی

نباشد نظیری چو انها به ایمان  

عجیب است در باغ و بستان   شهری       

نروید گلی انچه روید بیابان

عجیب است کار اویس و پیامبر

که فرمود بوی اویس است الان    

علی گفت بهر چه اینجا ستادی    ؟     

چو امد قرن نزد ان شاه مردان

بگفت امدم  بهر بیعت به مولا

 روم در صف جنگجویان به میدان

بفرمود بیعت چگونه گذاری ؟

نمود عرض با مهجتی همچو شیران

دودستش  دو  شمشیر  اطراف  مولا        

سپر  بود  از بهر  میر  شهیدان

وفا  کرد بر قول و  جانش  به  در  شد       

چو  پروانه   ای  سوخت از  بهر  یزدان 

  سپاس  از  چنین  نخبگانی  که  کرده     

همه  سود  و سرمایه  اش  دادن  جان  

چه جانی  همه پاک  و  خوب و  مصفا

به  تقوا  و طاعت به ایات  قران   

هزاران  گهر چون  قرن جانفدا شد       

که  خالی  ز دشمن  شودمرز  ایران

مبادا  که  توهین  نمایی  به  مردی     

که  دارد  سرمهربانی  به  ایشان  

مبادا که  با حرف و  اعمال  بیجا

دهی   خانه عشق بر با د و  ویران   

چه  مجروح  ها  روز  و  شب  در  عذابند         

عزا  دار  بسیار  با  چشم  گریان

همه  حمد و شکر ت شب  و  روز  باید     

مبادا  نمایی  خلافی  چو  دیوان  

همه  داد  نعمت  خداوند اعلی

که  گردن  نهی تو   به دین  و  به  فرمان    

مبادا دهی  گوش  برلامروت  

به  شهوت پرستان و یاران شیطان   

دروغ  است  و مکر  و فریب  و تقلب         

همه  صبح  تا شب در این بی نوایان

خدا  یا زمکر همه روسیاهان       

                                              پناهم  ده و جمله  بی  پناهان