سفارش تبلیغ
صبا ویژن
روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]
ashar

در   صحنه  نه  ال سی سی  بیمار  بود

خلقی   است که  حیران  و گرفتار  بود   

کردند  اگر  تبرئه ان  شوم  لعین              

 

بوی  عفن   ظلم چو  مردار  بود

 



این  تبرئه  نیست  بلکه  سالوس  و  ریاست 


این  تو طئه  در  مرکز  اسلام  بپاست      

وقت  است  که نهضت   سرو   سامان  گیرد                 

این  ماه محرم  است  این  ماه  خداست 

 

 


کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط مهردادعزیزابادی 101/2/31:: 6:21 عصر     |     () نظر

ای مصر بکش   شعله گه سوختن است   

 


رفتن به خطر تجربه اموختن است   

در کسب   یقین    بردن    رنگِ درنگ

 

درسی   ز خدا   و پیر اموختن است 

 

 

گفتم عجبا مصر که بیدار شدی   

 


کشتند ترا وهشیار شدی    

با ارتش وابسته عدالت هیهات               

خون دیدی و باز نقش   دیوار شدی 

 

 


کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط مهردادعزیزابادی 101/2/31:: 6:20 عصر     |     () نظر

مصر  ا   سه  فرغعون  اتش   زدند 

سادات  و  نامبیارک  و  ال  سی  سی

فرعون  اهرام  گفت  خدایی  نیست جز  من

  و  اینان  گفتند  نه خدایی  هست  و  نه  عدالتی


کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط مهردادعزیزابادی 101/2/31:: 6:16 عصر     |     () نظر

نان   فردا

 

خواستم   با  شعری  دل  او تازه  کنم

  چه   زبون در   نزدش

شعر  او  اندامش

قلمش   زحمت   بود

ورم  پا هایش   شعر  بلند

پینه  دستانش   شعر  سفید

خاک  هم   شعری  بود   که   سرا  پایش   را  می  پوشاند

و   غزلها یش  از  اینه  ها  بر  تر  بود

غزلش  موزون  میرفت  به  اوج

زیر هر  بیت  غزل  مرد  و  زنی

با  همه    طفلانش  

عمر  با  رنج   بسر  می  اورد

زیر   هر  سایه  دیوار  بلندش  

خسته  ای  بیکاری     رهگذری  در بدری  

ساعتی  سر   میکرد  

اجر  اجر   غزلش   را  میگفت

زیر خورشید  که  از  تابش خود  می  اشفت

عرقی   داشت  به  ان  چهره  مگو

و  تلاشی  که  مپرس  و  وجودش  هم   سر  تا  پا  کار

و  غذایش   ساده  ما ست  خیار

******

پولهاتان  در  بانک

دسته  چک  ها  در جیب

و  حقوقی  که   رسد  اخر هر  برج    به کیف

همه  تان   سر خوش  از  این بده  ناب

بسته های  نو  و  خشک

نان  فردا  هم   شعری  است  عجیب  

در کدامین  دیوان  می  اید؟


کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط مهردادعزیزابادی 101/2/27:: 10:49 عصر     |     () نظر