شهر

شهر ما شهریست خفته 

 خسته 

 دود الود برپا

 خفته اندر تنگ نای لانه های تنگ انسانها 

شب ؛شبی تاریک 

خیل مردمان درخواب 

باز چوبین پیکران ؛ سبزینه برگان

 در صفی ممتد

شهر ما را شب 

 سیاهی خلوت تار نفس افتادگان را جشن میگیرند